Zapraszamy serdecznie na Środowiskowe Seminarium Fizyki Ciała Stałego, które odbędzie się w środę, 29 marca 2017 o godz. 9:00, w sali 108, w budynku D-10 (WFiIS AGH) przy ul. Reymonta 19.

W niniejszym referacie przedstawię kilka metamateriałów optycznych, tj. sztucznie wytworzonych struktur o charakterystycznych rozmiarach rzędu długości fali światła, które oddziałując z padającą falą świetlną realizują pewną założoną z góry funkcję. Pierwszy przykład będzie dotyczył dielektrycznych struktur nieposiadających porządku dalekiego zasięgu, ale wykazujących przerwę fotoniczną - zabroniony obszar częstotliwości, w którym fale elektromagnetyczne nie mogą rozchodzić się w takim materiale. Przedstawię najnowsze wyniki symulacji komputerowych takich układów oraz efekty prac eksperymentalnych dla struktur dwu- i trójwymiarowych. Ponadto zaprezentuję metaliczne metamateriały modyfikujące polaryzację fali świetlnej, działające w odbiciu. Pokażę prosty stochastyczny algorytm przeszukiwania przestrzeni rozwiązań, prowadzący do struktur funkcjonujących jak płytka pół- i ćwierćfalowa, ale w szerokim zakresie częstotliwości.

Zapraszamy serdecznie na Środowiskowe Seminarium Fizyki Ciała Stałego, które odbędzie się w środę, 22 marca 2017 o godz. 9:00, w sali 108, w budynku D-10 (WFiIS AGH) przy ul. Reymonta 19.

Przedstawione zostaną najnowsze wyniki modelowania uporządkowania supramolekularnego układu PANI/CSA z wykorzystaniem symulacji dynamiki molekularnej oraz algorytmów sztucznej inteligencji. Symulacje dynamiki molekularnej prowadzane w dużym pudle symulacyjnym zawierającym setki tysięcy atomów wykazały, że niezależnie od konfiguracji początkowej badany układ dąży do charakterystycznego dwuwarstwowego uporządkowania. Zastosowanie algorytmów stadnych umożliwiło znalezienie parametrów komórki elementarnej dającej bardzo dobrą zgodność obliczanych widm dyfrakcyjnych z eksperymentalnymi. Proponowany model uporządkowania pozwolił na jednoznaczne wyjaśnienie różnic obserwowanych w widmach dyfrakcji promieniowania synchrotronowego uzyskanych dla cienkich warstw w zależności od użytego rozpuszczalnika. Przy okazji prowadzonych badań powstała kompleksowa metodologia łącząca różne techniki symulacji i optymalizacji umożliwiająca modelowania uporządkowania miękkiej materii, bardzo często nie podającej się typowym procedurom ze względu na niewystarczającą ilość informacji z danych eksperymentalnych w stosunku do liczby szukanych parametrów.

Zapraszamy serdecznie na Środowiskowe Seminarium Fizyki Ciała Stałego, które odbędzie się w środę, 15 marca 2017 o godz. 9:00, w sali 108, w budynku D-10 (WFiIS AGH) przy ul. Reymonta 19.

Badania nad immobilizacją białek do powierzchni cienkich warstw politiofenów (PT) są kluczowe dla określenia możliwości bioaplikacyjnych tych polimerów, np. do budowy biosensorów. Cienkie warstwy PT o regioregularnej (<90% połączeń merów typu "głowa-ogon") i nieregularnej strukturze, naniesiono z roztworów a następnie wygrzano. Warstwy polimerów przed i po adsorpcji białka scharakteryzowano za pomocą spektrometrii masowej jonów wtórnych ToF-SIMS, spektroskopii fotolelektronów XPS oraz mikroskopii sił atomowych AFM. Wielowymiarowa Analiza Głównych Składników PCA, zastosowana do jednoczesnej inspekcji natężeń wielu sygnałów ToF-SIMS, pozwoliła na detekcję subtelnych różnic chemii powierzchni warstw polimerowych ale również ujawniła różnice w strukturze warstwy białka zaadsorbowanej do tych warstw. PCA ujawniło boczne łańcuchy alkilowe wystające nad powierzchnią regioregularnych PT sugerując uporządkowanie krystaliczne (z teksturą typu 'edge-on') dodatkowo potwierdzone przy pomocy AFM i XRD.

Przeprowadzone badania sugerują, że strukturalne różnice podłoży polimerowych PT wpływają nie tylko na adsorpcję białka ale również orientację i konformację molekuł. Co więcej największą wydajność wiązania specyficznego (używanego do detekcji biomolekuł) zachowują białka zaadsorbowane do powierzchni polimerów sprzężonych (regioregularnych poli(3-alkilotiofenów) oraz politiofenu PQT12) najczęściej stosowanych w "plastikowej" elektronice. W połączeniu z wysoką ruchliwością ładunku polimery te są obiecującymi biomateriałami w aspekcie zastosowań biosensorycznych.

Zapraszamy serdecznie na specjalne Środowiskowe Seminarium Fizyki Ciała Stałego, które odbędzie się w czwartek, 9 marca 2017 o godz. 11:00, w Sali Audytoryjnej budynku D-16, ul. Kawiory 30

Imagine a future in which food is used to activate specific immune reactions in a human body based on an external noninvasive magnetic stimulus. Dream of a material that stores and releases energy reversibly by temperature changes between day and night. These visions may be realized by using magnetic nanoparticles that are functionalized to be biocompatible, environmentally stable and recyclable, self-healing, and low-cost. In this presentation I will discuss the basic concepts of magnetic nanomaterials and their magnetic properties with a focus on how to tune specific parameters in a controlled fashion to achieve the dreams of the future.I will highlight state-of-the-art experimental technologies that allow us to understand microscopic properties and interactions in relation to electronic structure changes caused by changes in size, shape,and composition of nanomaterials. Then I will discuss how this understanding is used when nanomagnets are functionalized for targeted drug delivery or composedto form macroscopic materials for new energetic applications like magnetic refrigeration. I will demonstrate that the seemingly complex behavior of hybrid metal/metal, metal/oxide, or oxide/oxide interface materials can be understood from the three fundamental interactions in magnetism: magnetic exchange interaction due to orbital overlap, spin-orbit interaction due to inner-and intra- atomic relativistic corrections (e.g.,crystalfield effects) and the long-range magnetic dipolar interaction. Several examples will be presented,including the formation of above-room-temperature ferromagnetic interface layers between low-temperature antiferromagnetic layers and the evolution of lattices of magnetic textures (skyrmions) in confined dimensions. The talk will end with an episode in the life of an imaginary golf-playing couple in the year 2040 who use their "SmartMagnet"(SMAG) phone to energize and heal their bodies on the green.

Zapraszamy serdecznie na Środowiskowe Seminarium Fizyki Ciała Stałego, które odbędzie się w środę, 8 marca 2017 o godz. 9:00, w sali 108, w budynku D-10 (WFiIS AGH) przy ul. Reymonta 19.

Spektrometria mas jonów wtórnych (SIMS) jest techniką szeroko stosowaną w badaniach nad polimerowymi układami cienkowarstwowymi. Analiza procesów zachodzących w próbce pod wpływem bombardowania wiązką jonów jest kluczowa dla poprawnej interpretacji danych uzyskanych w pomiarach SIMS. Jednym z procesów zachodzących w materiałach polimerowych pod wpływem oddziaływania z wiązką jonów jest fragmentacja łańcucha polimerowego, a następnie powierzchniowa redystrybucja fragmentów łańcuchów.

Obrazowanie za pomocą mikroskopii sił atomowych topografii powierzchni polimetakrylanu metylu bombardowanego wiązką jonów cezu o energii 1keV pozwoliło zaobserwować powstawanie struktur fraktalnych. Fakt ten ma istotne znaczenie dla interpretacji profili głębokościowych uzyskiwanych metodą SIMS. W prezentacji omówiony zostanie mechanizm formowania się struktur fraktalnych na skutek bombardowania jonami Cs oraz pokazany zostanie wpływ temperatury na proces wzrostu obserwowanych struktur.

Uprzejmie informujemy, że w nadchodzącym semestrze letnim 2017 Środowiskowe Seminarium Fizyki Ciała Stałego będzie prowadzone przez Katedrę Fizyki Materii Skondensowanej Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej AGH. Seminarium będzie się odbywać w sali 108 budynku D-10 (ul. Reymonta 19) i tradycyjnie rozpoczynać się o godz. 9:00.

Powstające obecnie w laboratoriach organiczne ogniwa słoneczne osiągają sprawność na poziomie 10%. Biorąc pod uwagę niskie koszty ich wytwarzania, niską masę oraz elastyczność mogłyby one już teraz stanowić konkurencję dla urządzeń fotowoltaicznych tworzonych na bazie krzemu. Problemem na drodze do szerszego wykorzystania organicznych baterii słonecznych jest ich stosunkowo krótki czas życia, stąd też część badań nad rozwojem tej dziedziny skupia się na poznaniu mechanizmów powodujących obniżanie efektywności tego typu urządzeń. Jednym z nich jest proces zachodzącej pod wpływem światła degradacji pochodnych fulerenów takich jak PC60BM - powszechnie stosowanego materiału akceptorowego. Zastosowanie metod spektroskopowych pozwoliło nam na zbadanie kinetyki fotodegradacji PC60BM oraz zaproponowanie modelu reakcji prowadzącej do rozpadu cząsteczki PC60BM.